به گزارش «پایگاه خبری – تحلیلی پیام ملّت» دکتر مهدی ساشورپور، عضو هیئت علمی گروه معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی زنجان در نقد بازگشایی پیاده راه سبزه میدان زنجان نوشت:

رویکرد نوین شهرسازی پس از سال‌ها آزمون و خطا و مشاهده تاثیر نامناسب تسلط ماشین بر شهر، اولویت بخشی به انسان و نیازهای انسانی در فضای شهری است. توسعه پایدار نگاهی نوین در رویکرد شهرسازی است که هدف آن ارتقاء و حفظ پایداری اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی شهرهاست، این امر با افزایش فضاهای شهری تعامل پذیر و کاهش تردد اتومبیل و تاکید بر پیاده مداری و حمل ونقل عمومی و پاک در دستور کار بسیاری از شهرهای جهان قرار یافته است.
در این راستا کشورهای پیشرفته با تغییر نگاه خود رویکرد شهرسازی را به سوی توجه به انسان و فضای زندگی وی معطوف نموده و با تاکید بر پیاده مداری و دور نمودن ماشین از فضای شهری روز به روز با اهداف ایجاد شهر های هوشمند و توسعه فضاهای پیاده مدار همسو گردیده اند.
این امر در شهرهای مختلف ایران نیز به انجام رسیده و مشاهده می‌گردد اکثر شهرهای بزرگ کشور هر روز بر گسترش فضاها و خیابان‌های شهری و پیاده مدار اهتمام بیشتری ورزیده اند.
توجه به رویکرد و اصول توسعه پایدار در شهر زنجان و علی الخصوص در بافت‌های تاریخی، هویتمند و مرکزی شهر، با توجه به بافت ارگانیک و کم عرض دسترسی ها و وجود معضلات و مشکلات متعدد ترافیکی اولویت بیشتری پیدا کرده است.
حال مشاهده می‌گردد پیاده راه سبزه میدان، تنها فضای شهری زنجان که پس از سال‌ها مشقت و تلاش و چالش به پیاده‌راه موفقی نیز تبدیل شده بود مجدداً تبدیل به عرصه عبور پر ترافیک و پر از دود و آلودگی صوتی ماشین گردیده است. اقدامی که کاملا با اهداف توسعه هوشمند و پایدار شهری مغایر است.
سوال این است که چرا مدیریت محترم شهری با وجود مشکلات عدیده در بافت مرکزی شهر زنجان به جای گسترش فضاهای پیاده مدار و ارتقای کیفیت زندگی، تنها فضای شهری ایجاد شده را از بین برده است؟ و این تصمیم ماحصل کدام جلسات کارشناسی بوده است؟!
بررسی های انجام پذیرفته نشان می دهد که ایجاد پیاده راه سبزه میدان نه تنها منجر به افزایش حضور و رضایت شهروندان و گسترش تعاملات اجتماعی و رفتارهای جمعی شده بلکه تاثیر مثبت و افزایشی بر رونق اقتصادی واحد های تجاری حاشیه خیابان‌ پیاده مدار را نیز داشته است و این موضوع امری اثبات شده و قابل دفاع و در راستای اصول و ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی توسعه پایدار شهری است.
بر این اساس و با توجه به اهمیت ایجاد فضاهای اجتماعی در رویکرد توسعه پایدار نه تنها الزام به باززنده‌سازی فضاهای شهری و پیاده‌مدار نمودن دسترسی های بافت مرکزی شهر امری ضروریست بلکه انتظار می‌رود مدیریت محترم شهری بجای پاک نمودن صورت مسئله با نگاهی جامع، راهبردی و کلان و براساس اصول شهرسازی نوین و پایدار، اقدام به توسعه خیابان‌های پیاده‌مدار همجوار در بافت مرکزی شهر و گسترش حمل ونقل عمومی و پاک نماید.