سال نو تحویل شد .

عیدهرکس مثل خود اوست.بعضی هم عید ندارند.

عید ها زیاد آمده و رفته اند مثل ما آدمها.

عید هرکس می تواند یک جور باشد.

عید بچه ها درحدعید ی گرفتن و خرید لباس نواست .عید بزرگترها درحد عیدی دادن و دید و بازدید وسفر.

کاش عید ما این باشد که درسال جدید به “خود الهی” خویش نزدیک ونزدیک تربشویم . بنده تربشویم خدا را.هرکدام از ما به اندازه ای که می تواند و بتواند – والبته می تواند چون خلیفه خداست- از شیطان د ور شود و درصد گناهان خویش را کم کند .گناهانی غالبا تکراری که منشا و علتش معلوم است. و هرکس بهتر خود را می شناسد :بل الانسان علی نفسه بصیره.

گناه خودسری است. تعارف ندارد. به کرسی نشاندن حرف ونظر و تصمیم خود به جای حرف خداست.باید تغییر مسیرداد و به قو ل بعضی ها از این ریل به آن ریل بازگشت.این همان معنای عیداست.

دراین چند روز که مثل همه سالها صدها میلیون پیامک وتلفن و.. از سوی ایرانیان عزیز نثار یکدیگر می شود که کاری است بسیار پسندیده ،من دلم فکر آن آقایی است که در زندان غیبت گرفتاراست.قرنهاست این زندانی تنها ،چشمش به دهان ودعای ما دوخته شده است!مایی که گناهانمان این همه غیبتش را طولانی کرد ه است. انشاالله اولین دعایمان درلحظه تحویل سال جدید،دعا برای ظهور مولایمان مهدی باشد.

السلام علیک یا صاحب الزمان.

نوروز باستانی را به همه ایرانیان عزیز و شریف تبریک عرض می کنم و برای همه بهترین و شادترین و امن ترین لحظات پر از عطر خدا را درسال جدید آرزومندم.

نرم نرمک می رسد اینک بهار، خوش به حال روزگار!

نوروزتان مبارک!

یا علی