پیام ملّت ؛ اسدالله قربان زاده –  سید امیر حسین موسوی متولد سال ۷۹ در منطقه فرودگاه زنجان است. زمانی که ۸ سال بیشتر نداشت، وارد دوومیدانی می شود. اکنون که ۱۰ سال از آن دوران سپری می شود، موسوی از روی علاقه دویدن را دوست دارد و برای همین تلاش کرد، به طور جدی وارد این عرصه شود. امیر حسین۲ سال عضو تیم ملی است و در این مدت با عملکرد خوب نگاه ها را در فدراسیون به سمت خود معطوف کرده است. او در مصاحبه با «عصر ملّت» از سرگذشت خود در رشته دوومیدانی و چشم انداز روشنی که برای خود ترسیم کرده برایمان می گوید:  

چطور وارد این رشته ورزشی شدید؟

در ابتدا از دویدن لذت می بردم و برای همین دنبال فرصتی بودم که وارد این رشته ورزشی شوم. در مدرسه کلاس دوم ابتدایی استعدادیابی آموزش و پرورش در سالن استاد ایپکچی برگزار شد که از همان جا فهمیدم که این سالن همان جایی است که برای دویدن در آن لحظه شماری می کردم.

در آن موقع چه کسی مشوق شما بود؟

دیری نگذشت که علاقه من به دوومیدانی نمایان شد. آقای عباس محمدی، معلم ورزش ما بود و در مدت یک سالی هم که مربی بنده بود، تشویق می کرد که این رشته ورزشی را دنبال کنم. بعد از گذشت یک سال با آقای هادی دوستی آشنا شدم، او از مربیان خوب و جوان بود و اکنون ۸ سال است که زیر نظر او فعالیت می کنم.

در این مدت فعالیت چه تعداد مدال کسب کرده اید؟

از سال ۹۱ تا اکنون قهرمان۶۰ متر با مانع در رده سنی خود شده ام و در رقابت های کشوری در دو ۱۱۰ متر با مانع ۲ سال رده سنی خودم اول شدم.۳ مدال طلای کشوری و برنز دانش آموزان در چهار محال بختیاری شدم. در مجموع ۱۷ طلای استانی و ۳ طلای کشوری را در کارنامه خودم دارم. من حتی در مسابقات لیگ طلایی که از سوی فدراسیون هر سال برگزار می شود، در۴ مرحله که با بزرگسالان مسابقه دادم از بین هفت نفر چهارم شدم و این برای من خیلی مهم بود.

درباره اولین حضورتان در رقابت ها برایمان بگویید.

در اولین حضورم در مسابقات کشوری که با محور قانون استارت تک خط شروع شد، متاسفانه از بدشانسی یک قسمت را اشتباه زدم و جو علیه بنده شد که چرا این دوومیدانی کار را به مسابقات مهم کشوری فرستادید. به هر حال تحمل این شرایط برای بنده سخت بود، اما در آن موقع آقای دوستی من را برای ادامه مسیری که در پیش گرفته بودم، تشویق کرد.

بعد از آن داستان تلخ در کدام مسابقات شرکت کردید؟

زمان سپری شد تا آن داستان تلخ را از ذهن ام پاک کردم تا اینکه در اولین دوره مسابقات منطقه ای نونهالان شمال غرب کشور در دو صد متر با مانع مقام نخست را کسب کردم. رکورد ام در کشور بهترین شد و از آن موقع به بعد تمامی معادلات به نفع بنده پیش رفت.

شرایط تمرین بعد از این مسابقات به چه شکلی بود؟  

در این رشته تنها تمرین می کردم، به هر حال دو صد متر با مانع رشته سختی است و آمادگی بالا می خواهد و باید در کنار درس ۵ جلسه ای طول هفته تمرین می کردم. از همه مهمتر اینکه باید انگیزه لازم برای حضور در رقابت ها را داشتم.

این انگیزه را چه کسانی به شما می دادند؟

بعد از کسب رکورد در رقابت های شمال غرب کشور افرادی همچون استاد صمد ایپکچی بودند که بنده را مورد لطف قرار می دادند. من ایشان را در زمانی دیدم که بین دو تا مانع را با ۴ گام دو پا می رفتم. استاد وقتی بنده را موقع تمرین دیدند، ذوق زده شدند و تشویق می کردند که ادامه مسیر بدهم. بعد از آن گاهی در تمرینات بنده حاضر می شدند و تمرینات ام را زیر نظر داشتند. البته استاد نصرالله پوراسکندری هم در بالا بردن انگیزه بنده تاثیرگذار بوده اند .

چه سالی به تیم ملی دعوت شدید؟

اواخر سال گذشته به تیم ملی برای انتخابی دعوت شدم و بین نفرات شرکت کننده کم سن و سال ترین بودم. در آن مرحله انتخابی مقام دوم را کسب کردم. در تیم ملی زیرنظر استاد قاسمعلی فیروزی از مربیان تیم ملی کار می کردم.

در مسابقات نوجوانان کشور که در سنندج برگزار شد، به همراه تیم زنجان عنوان قهرمانی را کسب کردم و حتی رکورد هم زدم نسبت به چند سال قبل. رکورد بنده در این رقابت ها۴۰/۱۴ ثانیه بود و قرار بود برای مسابقات آسیایی به میزبانی تایلند اعزام شوم که در نهایت اعزام نشدم. در انتخابی تیم ملی برای اعزام به رقابت های آسیایی تایلند رکورد۱۱۰ متر با مانع را ۱۰/۱۴ ثانیه برجا گذاشتم که متاسفانه اعزام نشدم و به جای بنده ۳ تا از بچه ها را اعزام کردند که آن ها هم مقام های ۸ و ۹ و ۱۰ و ۱۲ و ۱۳ را کسب کردند. بنده با این رکوردی که به دست آوردم، می توانستم جزوء فینالیست های این رقابت ها شوم.

آیا هیات دوومیدانی استان پیگیر خط خوردن شما شد؟

رئیس هیات پیگیر ماجرای علت حضور نیافتن من در ترکیب نهایی تیم ملی شد که متاسفانه راه به جایی نبرد. رئیس هیات حتی برای به نتیجه رسیدن موضوع به تهران رفت و با رئیس فدراسیون رایزنی کرد که بی حاصل بود. استاد ایپکچی نیز با فدراسیون تماس برقرار کرد و با تیمور غیاثی، سخنگوی فدراسیون حرف زد که تعلل ها باعث شد، به حق ام نرسم.

حتی امیدواری شما برای حضور در المپیک نوجوانان نیز بی حاصل بود!.

امیدوار بودم در المپیک نوجوانان سال ۲۰۱۸  به میزبانی آرژانتین مهر امسال شرکت کنم که با سختی ها تمرین و ممارت داشتم، اما در نهایت فدراسیون این فرصت را نیز از دست من گرفت. رکوردهای آسیایی را دیده بودم و می توانستم جزوء هفت تای آسیا شوم که نشد. همین عدم دعوت ها بدجور روحیه من را خراب کرد و چند روز از تمرینات فاصله گرفتم.

در آن روزهای سخت چه کار کردید؟

استاد ایپکچی در سالن سراغ ام را گرفته بود که بعد از اینکه از وضعیت ام مطلع شد، طی تماسی روحیه می داد و من را برای آینده خوشبین کرد.آقای دوستی هم به خانه مان آمد و من را همچون استاد ایپکچی برای تمرین تشویق کرد. بعد از آن برای حضور در مسابقات جهانی دانش آموزان در کشور کروواسی که سال ۲۰۱۹ برگزار می شود، تمرینات خودم را دنبال می کنم. این مسابقات بهمن یا اسفند امسال برگزار خواهد شد.

در پیست دوومیدانی انقلاب تمرین می کنید؟

خیر!. بنده دونده ۱۱۰ متر با مانع هستم که قرار بود پیست دوومیدانی مجموعه ورزشی انقلاب زنجان برای این منظور تکمیل شوم و امروز بعد از گذشت سال ها هنوز تنها ۲۰۰ متر تارتان دارد و بقیه مسیر آسفالت است و این کار ما را برای تمرین سخت کرده است.

با این شرایط برای تمرین چکار می کنید؟

به دلیل نبود پیست در مجموعه ورزشی انقلاب تهران با همکاری فدراسیون دوومیدانی تمرینات ام را آنجا دنبال می کردم.

در دوره ای علاقه شما به فوتبال نیز زبان زد بود. چرا فوتبال را ادامه ندادید؟

برای فوتبال بازی کردن باید دونده خوبی هم باشی و بنده نیز از این قاعده مستثنی نبودم. در سال۹۰ در تست باشگاه دبیری تبریز حضور پیدا کردم و از آن آزمون هم سربلند بیرون آمدم و قرار بود که با این تیم بازی کنم، اما علاقه به دوومیدانی باعث شد تا دور فوتبال خط بکشم. کلا از زمانی که محیط سالن دوومیدانی ایپکچی را دیدم، دنیای من عوض شد.

الگوی شما در بعد اخلاقی و حرفه ای چه کسانی هستند؟

همانطور که گفتم، آقای دوستی الگوی من در بعد اخلاق و فنی است و نیز آقای روح الله عسگری، دونده ۱۱۰ متر با مانع است که در المپیک لندن نیز حضور داشت.

اوقات تفریح خود را جدا از دوومیدانی چگونه سپری می کنید؟

 چون ما بیشتر خانواده مذهبی هستیم، در برنامه های مذهبی هیات ثارالله حضور پیدا می کنیم. محیط خوبی است و از بچگی حضور در برنامه های مذهبی این هیات را دنبال می کنم.از همان دوران کودکی و در هیات با حاج مهدی رسولی آشنا شدم و ایشان از همان ابتدا تا اکنون یکی از تاثیرگذارترین افراد در زندگی بنده بودند  و از این آشنایی خرسندم. این بزرگوار اکنون یکی از مداحان بلندآوازه کشور است.

با کتاب میانه خوبی دارید؟

اهل مطالعه هستم و بیشتر کتاب های علوم انسانی را می خوانم و آخرین کتابی هم که خوانده ام از رهبر انقلاب با عنوان« انسان ۲۵۰ ساله» است. حتی درباره دوومیدانی نیز کتاب های مختلفی خوانده ام و اعتقاد به نگاه علم به ورزش هستم.

چه انتظاری از هیات دوومیدانی استان دارید؟  

در این سِن انتظار حمایت بیشتر داریم و دوست دارم هیات با پاداش و جوایز که در هر قهرمانی کسب می کنیم، موجب دلگرمی ما شود.

دنبال چه هدفی هستید؟

هدف ام این است که در مسابقات نوجوانان و جوانان شرکت کنم و حتی در مسابقات سال بعد رکورد ایران را تغییر دهم و در مسابقات آسیایی، بین المللی و جهانی عنوان کسب کنم. این اهداف برای من آرزو نیست و برای کسب آن ها سختی های راه را به جان خریده ام. البته در یک طرف قضیه اگر یک اسپانسری داشتم، راحتتر و حرفه ای تر ورزش را دنبال می کردم.