زینب سودی- احتمالاً  این یادداشت را زمانی می‌خوانید که چند روز از انتشار آن فیلم چندثانیه‌ای کیک مراسم جشن غدیر در زنجان می‌گذرد.  کاری به استدلال‌های موافق و مخالف برگزاری جشن غدیر چه با دخالت دولت و چه  بدون آن ندارم  چه‌بسا بسیاری از آن استدلال‌ها نه آن‌قدر قوی است که ارزش پاسخ داشته باشد و  اگر هم باشد موضوع این نوشتار نیست .  به‌هرحال کوتاهی در بزرگداشت غدیر  در تمام این سال‌ها و جای خالی مراسم‌های بزرگ در خیابان‌های شهر، این جشن بزرگ را می‌طلبید . تا اینجای حرفم ناظر به اهمیت غدیر و جشن ولایت است  که باکم و کاستش کار ارزشمندی است .

اما موضوعی که این مراسم را به حاشیه برد و حداقل برای مدت‌ها  از آن سوژه ساخت،  فیلم چندثانیه‌ای از توزیع کیک ۵۰۰متری این مراسم  بود. طوری نمایان شد که انگار تمام این چند ساعت ، صرف دعوا و از سرو کول هم بالا رفتن برای کیک گذشته باشد که البته رفتار نمایان شده در تصویر هم به این تصور کمک می‌کند. که البته تبلیغات برای این جشن،  متمرکز بر این کیک و غافل شدن از سایر برنامه توسط صداوسیما هم مزید بر علّت بود که برخی بخواهند صورت‌مسئله را پاک کنند که اصلاً چرا کیک چرا نان و خرما نه؟

این اتفاق در هر مراسمی که برگزار می‌شود از امریکا تا فرانسه و خود ایران در مناسبت‌های مختلف از بلک فرایدی تا همین کرونا  بارها افتاده  و تصاویر آن را هم دیده ایم. اما  انتشار این تصاویر در پایان جشن غدیر در زنجان کام بسیاری را از جمله قنادانی که برای تهیه این کیک زحمت کشیدند تا موکب های مختلف و خود مردم را تلخ کرد و تمام زحمات و شیرینی های یک مراسم و جشن را به هیچ مبدل کرد . تصویر گرفتن از این اتفاق نه بد است نه خوب . ولی انتشار آن توسط چه کسی و چرا محل سوال است. شعور رسانه این جا است که خبرنگار و فائولردار اینستاگرامی را از هم تفکیک میکند. کاری که  برخی نهادها و سازمانها آن را بلد نیستند و چه بسا ارزش بیشتری هم برای آن قائل اند و امروز هم نتیجه اش را دیدند.

رسانه ای که به دلیل مخاطب زیاد بالا نشین جلسات و تقدیرات شهرداری و سایرین است ، صفرا فزود و کاری کرد که کل رسانه های استان در هماهنگی برای تخریب استان هم نمی توانستند بکنند و حالا حالا ها هم  این تصویر از اذهان حداقل خود شهروندان پاکی نمی شود. حال این رسانه نه پاسخگوست چون رسانه رسمی نیست و نه برایش مهم است . ندانستن اینکه انتشار هر تصویر و خبر و فیلمی چه نتایجی دارد، سواد رسانه است که از صاحب یک پیج اینستاگرامی و شاید برخی خبرنگاران بی اطلاع نمی توان انتظار داشت و نتیجه اش همین می شود  که این تصویر سوژه خبری همه رسانه های دنیا شد. البته نه تحلیل گرسنگی مردم بلکه خود تصویر به تنهایی و آن هیجان غالب محل بحث است وگرنه گرسنگی و استدلال های دیگر همانقدر آبکی است که دیگر تحلیل هایشان. این رسانه است که یک  قدم جلوتر اخبار را دروازه بانی می کند و انتشار آن را مدیریت که متاسفانه در این مورد شاهدش نبودیم و احتمالا ادامه دار هم هست، مگراینکه نظارتهای غیررسمی برای آن چاره اندیشی کنند. خدا روح امام عزیز را متعالی تر کند که گفت “عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنید”  به هرحال این اتفاق افتاده و  امروز درسی که باید از آن گرفت این است که  در عالمی که بعد از خدا محضر رسانه هاست و با فراگیری آن، هر حرکت کوچک و بزرگی از دید رسانه و تصویر پنهان نیست چه در حوزه مسئولیت و چه حرکات مردمی و چه‌بسا زندگی شخصی.