به گزارش « پایگاه خبری-تحلیلی پیام ملّت» بعد از نام گذاری شعار سال جدید به نام «جهش تولید با مشارکت مردم» تحلیل ها و ارائه راهکارها برای تحقق این شعار آغاز شد و به ویژه فعالین اقتصادی از دیدگاه های مختلف ابعاد این موضوع را  مورد بررسی قرار دادند و خواهند داد. اما مهم ترین موضوعی که در شعار سال جدید قابل توجه است «مشارکت مردم» است. نحوه مشارکت مردم در جهش تولید نقطه عطف شعار امسال است. راه های جذب مشارکت مردم در اقتصاد و تولید از منظرهای مختلف قابل بحث است. برای بررسی بیشتر، مهدی رنگ رونا، فعال اقتصادی و رئیس اتحادیه صادرکنندگان استان زنجان در گفت و گو با خبرنگار پیام ملّت، نحوه مشارکت مردم  در اقتصاد از طریق خصوصی سازی و جذب سرمایه های خرد مردم را تشریح می کند.

رنگ رونا با بیان اینکه اقتصاد اساساً  اقتصاد و تولید متشکل از همگرایی و همکاری بین بخش دولتی و بخش خصوصی است گفت: در قانون اساسی هم اقتصاد کشور تفکیک شده به سه بخش عمده اقتصاد دولتی، اقتصاد مردمی و اقتصاد تعاونی که منظور از مردمی هم بخش خصوصی است و همه اینها برای اقتصاد کشور پیش بینی شده است.

وی افزود: متاسفانه آنچه که در حال حاضر شاهدش هستیم این است که اقتصاد ما صرفاً مبتنی بر بخش دولتی است و تمام کارها هم متأثر از اقتصاد دولتی است. من فکر می کنم یکی از بهترین راه ها می تواند اجرای صحیح اصل ۴۴ قانون اساسی باشد که در آن به خصوصی سازی توجه شده و به نوعی این اصل، انتقال اقتصاد دولتی به عامه مردم است، البته با یکسری شرایط و تدابیر خاص. 

سهیم کردن مردم در کیک اقتصاد، با اجرای اصل ۴۴

رنگ‌‌رونا با اشاره به اینکه یکی از راه هایی که می توانیم مشارکت مردم را در اقتصاد بالاببریم سهیم کردن آنها در کیک اقتصاد است گفت: یک قسمت عمده از اقتصاد که اقتصاد دولتی است و عملا بخش خصوصی و مردم به آن دسترسی ندارند به همین خاطر نمی توانند در آن سهیم باشند و دخل و تصرف کنند و یکی از این راه ها همانطور که گفتم اجرای صحیح اصل ۴۴ قانون اساسی است که در یک مقطعی اجرا شد و متاسفانه بنا به مسائلی که در حوزه خصوصی سازی و نحوه واگذاری ها به وجود امد، آنچه که باید و مد نظر قانونگذار بود محقق نشد.

وی گفت: بخش دیگر این است که نهایتا ما باید از ظرفیت های فعلی و موجود بخش خصوصی در اقتصاد استفاده کنیم. بخش خصوصی ظرفیت خوب و بسیار مناسبی دارد، ولی متاسفانه بنا به دلایل مختلف نتوانسته نقش خودش را به طور کامل و اساسی در اقتصاد ایفا کند. در نتیجه دولتمردان ما باید زحمت بکشند و برای بهبود فضای کسب و کار تلاش کنند. هر چند در حوزه بهبود کسب و کار ما قانونی داریم که مصوبه مجلس است و در حقیقت به نوعی اجرای درست آن توسط دولت می تواند نقش بخش خصوصی را پررنگ کند.

حذف قوانین زائد لازمه بهبود فضای کسب و کار

این فعال اقتصادی تاکید کرد: در کنار این موارد، لزوم حذف قوانین و مقررات زائد هم هست. متاسفانه در چند سال اخیر شاهد این هستیم که در حوزه قوانین کسب و کار هر روز قوانین و بخش نامه های جدید می آید و به نوعی یک سردرگمی برای فعالین اقتصادی به وجود آورده است. یکی از روش هایی که می تواند مردمی سازی اقتصاد را فعال کند، حذف همین قوانین و مقررات زائد است که تکلیف فعالین اقتصادی در این حوزه مشخص می شود. مثلا در حوزه تجارت خارجی هر روز یک بخشنامه داریم. اعم از ممنوعیت و محدودیت در حوزه صادرات و واردات. براساس قوانینی که مثلا در خصوص فضای کسب و کار ذکر شده  این محدودیت ها باید حداقل چند ماه قبل به اطلاع فعالین اقتصادی رسانده شود. مثلا صادر کنندگان حوزه کشاورزی و اختصاصاً سیب زمینی در این برهه زمانی از فلان تاریخ و تا فلان تاریخ امکان صادارت را ندارند، یا در حوزه قوانین مالیاتی به همین شکل یا محدودیت های مربوط به حوزه انرژی، مثلا قبلا اطلاع داده شود که در تابستان به دلیل کمبود برق از فلان تاریخ تا فلان تاریخ محدودیت منابع انرژی لحاظ خواهد شد و شما با برنامه ریزی این محدودیت را با همکاری خود واحد صنعتی به یک  فرصت تبدیل کنید و در این فرصت، این واحد تولیدی نسبت به مباحث مربوط به تعمیرات و یا مرخصی های سالیانه می توانند هماهنگی های لازم را انجام دهد به جای اینکه جلوی تولید را بگیرد. کارهای خیلی ساده این چنینی در حوزه حذف قوانین و مقررات می تواند خیلی کارگشا باشد  و نهایتا همه اینها کمک می کند که آینده اقتصاد را پیش بینی پذیر کند.  مثلا تولید کننده می داند که در فلان تاریخ سال ۱۴۰۳ محدودیت خواهد داشت و در فلان تاریخ ممنوعیت را خواهد داشت و فلان تاریخ می تواند کار تولیدش را انجام دهد. به نوعی این پیش بینی پذیر شدن فعالیت های اقتصادی می تواند کمک کند که بخش خصوصی مشارکت بیشتر و حداکثری را در حوزه اقتصاد داشته باشد.

بهترین روش برای جذب سرمایه های خرد مردم، سرمایه گذاری در بورس است

وی در توضیح روش های جذب سرمایه های مردم و مشارکت مردم در اقتصاد نیز گفت: بهترین روش برای جذب سرمایه های خرد و به نوعی سهیم کردن عامه مردم در حوزه های کسب و کار و اقتصاد، جذب این سرمایه ها در بورس است. یعنی ما باید طوری حرکت کنیم و زمینه را جوری را فراهم کنیم که مردم عادی که معمولا سرمایه های خرد خود را یا در بانک سپرده گذاری می کنند و یا در حوزه دلال بازی، سرمایه خود را یک روز در حوزه طلا و یک روز در مسکن استفاده می کنند،راغب شوند که در بورس کالا و یا در بورس سهام شرکت ها سرمایه گذاری کنند. این بهترین روش  برای جذب سرمایه افراد است. اما یک اعتماد سازی و یک اطمینان ساز ی مناسب در این حوزه باید صورت بگیرد که  عموم مردم با طیب خاطر و با خیال راحت بتوانند سرمایه شان را در حوزه های مختلف که قابل عرضه در بورس هست سرمایه گذاری کنند.

رنگ‌‌رونا افزود: متاسفانه در این حوزه شاهد هستیم که تلاطماتی که به هردلیل به وجود می آید، اولین آسیب را در حوزه کسب و کار در قسمت بورس می زند و سهام شرکت ها به شدت متلاطم می شود؛ در نتیجه پیش بینی پذیر شدن اقتصاد، شرکت هایی که سهامشان در بورس عرضه می شود اگر بتوانند حرکت کنند و برنامه ریزی کنند، هم سود سهامشان مشخص است و هم دوره های سرمایه گذاری آنها مشخص است و مردم عادی هم به راحتی می توانند در آنجا سرمایه گذاری کنند، البته این هم بر می گردد به تدبیری  که دولت باید در این حوزه داشته باشد.

نانِ تولیدکننده همیشه در روغن نیست

رئیس اتحادیه صادرکنندگان استان زنجان در پاسخ به این سوال که یک اصطلاحی بین غیر اقتصادی ها هست که می گویند نان تولید کننده در هر صورت در روغن است و تولید کننده بالاخره خودش را با شرایط تطبیق می دهد و سودش را می برد گفت: اساساً این حرف، حرف درستی نیست. بنگاه اقتصادی فرقی نمی کند که تولیدی باشد یا یک بنگاه تجاری یا یک صنف باشد، تابعی از شرایط بازار و تابعی از عرضه و تقاضا و تابعی از مصرف کننده و عرضه و تقاضا در آن حوزه ها است. ما نمی توانیم این حرف را بگوییم که بالاخره تولید کننده جای خودش را پیدا می کند و سودش را می برد. بعضی وقتها شرایطی به وجود می آید که واقعا تولید کننده چاره ای ندارد جز اینکه در کارخانه را ببندد و یا شرایطی به وجود می آید که مجبور می شود برود دنبال یک کار دیگر و اصلا این ادعا درست نیست؛  چرا که مولفه ها و شاخص هایی که در این حوزه وجود دارد تابعی از عرضه و تقاضا و مصرف کننده و نوع تولید و کیفیت و مسائل مربوط به جامعه است. در حوزه های مختلف ما تولید کننده های مختلفی داریم، مثلا تولیدکننده های مختلف خودکار داریم، ولی  این مصرف کننده است که تشخیص می دهد که کیفیت کدام  بالاتر است و از کدام مصرف کند. ممکن است ده تا تولید کننده خودکار داشته باشیم ولی فقط سه تای آنها موفق باشند و بقیه یا باید تعطیل کنند و یا باید خودشان را ارتقاء بدهند که نظر مصرف کننده برای خرید جلب شود. در نتیجه این جمله که تولید کننده بالاخره سودش را می برد اصلا درست نیست، در حالی که حتی یک وقت هایی شرایط، تولید کننده را حذف می کند.